Przejdź do głównej zawartości

Program do filmu rysunkowego

Kiedy mamy za sobą wszystkie etapy przygotowawcze do filmu rysunkowego, i mamy dokładnie ułożony scenariusz, scenorys, oraz przygotowane ujęcia i dźwięki, to przychodzi moment do złożenia wszystkiego w całość. W tym celu musimy mieć odpowiedni program komputerowy - edytor wideo, który umożliwi złożenie i wyrenderowanie gotowego filmu. Bardzo długo i uważnie przyglądałem się dostępnym możliwościom. Z oczywistych względów najbardziej interesowały mnie programy bezpłatne. W dodatku musiały być przystosowane do środowiska Windows. Dla Linuxa nie ma problemu - jest Cinelerra, który jest programem opartym na otwartym kodzie źródłowym, bezpłatny i posiada bardzo duże możliwości edycyjne. W przypadku systemu Windows sytuacja nie wygląda tak różowo. Jest kilka bezpłatnych programów, ale nie spełniają one wymagań do pracy z bardziej rozbudowanymi projektami. 

Na zajęciach dla seniorów używaliśmy popularnego Movie Makera od Microsoft. Jest to bezpłatny edytor wideo, który można pobrać ze strony Microsoft-u jako składnik systemu Windows. Jest to bardzo przyjemny w obsłudze i intuicyjny program. Jednak jego przeznaczeniem jego jest tworzenie prostych pokazów i filmików. Jego wadą jest to, że ma tylko jedną ścieżkę wideo. Chcąc więc edytować filmy rysunkowe trzeba przygotować wszystkie poszczególne kadry, tak jak w animacji klasycznej. I sztuka po sztuce wprowadzić do programu. Nie ma tam możliwości pracy na warstwach, a tym bardziej możliwości użycha Chroma Key, lub animacji obiektów. Programy takie jak VSDC i Shotcut, chociaż pozwalają pracować na wielu ścieżkach wideo, okazały się niezbyt wygodne w obsłudze. Poza tym ich możliwości są ograniczone. Jedną z opcji był też Blender. Jest to wspaniały bezpłatny program do tworzenia grafiki komputerowej, mający także możliwości tworzenia filmów. W tym przypadku jednak to już zbyt wysoki poziom. Program ma bardzo bogaty interfejs i wiele świetnych możliwości. W przypadku grupy seniorów, chcących tworzyć stosunkowo proste animacje, nakład związany z nauczeniem się obsługi programu - w tym wybranie tylko tych najbardziej potrzebnych funkcji jest ponad możliwości. Trzeba zdać sobie sprawę, że filmy tworzone w Blenderze są to filmy tworzone przez profesjonalistów, gdzie praca nad kilkuminutowym filmem jest liczona w tysiącach godzin.

W tej sytuacji rozpocząłem przegląd programów komercyjnych. Programy komercyjne, chociaż ich wadą jest wydatkowania pieniędzy na zakup, najczęściej dają możliwość korzystania bezpłatnie przez określony okres próbny. Potem można podjąć decyzję co do zakupu. 

Wybór jest duży. Na komputerze bibliotecznym mam zainstalowany program Corel Video Studio Pro 4X. Pracuję z nim na bieżąco. Ponadto przyjrzałem się możliwościom Adobe Premiere Pro, Sony Vegas i Camtasia Studio 8. Wspólną ich cechą jest możliwość pracy na wielu ścieżkach wideo i audio. Nie będę opisywał wszystkich programów, z którymi się zapoznałem. Jest ich naprawdę sporo. Jednak z uwagi na pewne specyficzne właściwości, do gustu przypadł mi program Camtasia Studio 8.


Camtasia nie jest typowym edytorem wideo. Przeznaczeniem programu jest tworzenie screencastów do celów edukacyjnych. Screencast jest to filmowanie ekranu komputerowego w celu pokazania tego co się na nim dzieje. O ile screenshot który jest tzw. zrzutem ekranu, czyli fotografią pozwala pokazać innym nasz ekran w danym momencie, to screencast pozwala udokumentować to co się dzieje na ekranie w postaci filmu. Niestety, wyraz ten chyba nie ma polskiego odpowiednika, więc będę się posługiwać terminem angielskim - screencast wym. skrinkast.


Jako program do tworzenia screencastów, oprócz możliwości nagrywania filmu z ekranu, ma też możliwość edycji nagranego materiału. W opcjach tych znajdują się takie, które doskonale wpasowują się w potrzeby filmu rysunkowego. 

Po pierwsze jest możliwość pracy na nieograniczonej liczbie ścieżek. Przy czym ścieżki nie są podzielone na grupy wideo, napisy, audio itp. Program sam rozróżnia typ pliku, a użytkownik może układać materiały na dowolnie wybranej ścieżce. Jest to bardzo wygodne.


Po drugie jest wyposażony w bardzo dobry mechanizm Chroma Key. Tutaj też jestem zmuszony pozostać przy terminologii angielskiej. Chroma Key - czyt. kromaki, jest sposobem na usunięcie jednego wybranego koloru. Podczas zajęć z fotografii robiliśmy to bardzo często, gdzie kolorowe tło zmienialiśmy na przezroczyste. Do celów filmu rysunkowego, ta opcja jest niezbędna. Dzięki temu można nakładać wiele warstw postaci na warstwę tła. Przy czym każda warstwa będzie niezależna i każdą można będzie osobno edytować.


Po trzecie bardzo łatwy w obsłudze jest mechanizm animacji obiektów. Tutaj też zostanę przy oryginalnym nazewnictwie. W Camtasia obiekt służący przyciągnięciu uwagi widza nazywają się callout - czyt. kolałt. W programie jest cała biblioteka takich obiektów. Są tam strzałki, zakreślenie, napisy, pola kolorów itp. Dla twórcy filmu rysunkowego bardzo dobrą opcją jest to, że pętla ruchu postaci, lub nieruchomy obrazek, w programie można użyć tak samo jak callout. Każdy więc element filmu, który wcześniej przygotujemy, będzie można w programie animować. Program umożliwia w bardzo łatwy sposób przesuwanie i obracanie elementów, oraz zmianę ich przezroczystości. Łączne wykorzystanie pozwoli na osiągnięcie naprawdę ciekawych efektów w bardzo łatwy sposób.

Sposób korzystania z Camtasia staje się intuicyjny, jeśli zrozumiemy logikę programu. Organizacja okna jest bardzo prosta. Dla osób które wcześniej korzystały z programu Movie Maker sytuacja będzie bardzo ułatwiona, bo logika edycji jest w zasadzie taka sama. Z tą różnicą, że Camtasia daje o wiele szerszy wachlarz możliwości. 

W oknie programu możemy wyróżnić cztery zasadnicze obszary.


1. Wyświetlacz podglądu filmu. O ile w Movie Maker nazwa wyświetlacz była jak najbardziej uzasadniona, to w Camtasia ten obszar nazywa się kanwą, od angielskiego słowa canvas - płótno, płótno malarskie. Jest to uzasadnione, ponieważ ta część nie tylko służy do pokazania tego jak film będzie wyglądał, Możemy tam dostosowywać nasze materiały - ich wielkość i położenie. W zasadzie jest dosyć dokładnym odpowiednikiem kanwy w Rysunkach Google. Jeśli dobrze się zrozumie działanie i pracę w Rysunkach Google, to przejście do kanwy w Camtasia będzie łatwe. Dojdzie tylko element ruchu.



2. Clipbin - czyt. klipbin. Jest to obszar na którym są pokazane nasze materiały. Coś w rodzaju otwartego folderu, w którym tworzą się skróty do plików w naszym komputerze - zdjęć, muzyki, ujęć filmowych - tych które wykorzystamy w naszym projekcie. Warto tu nadmienić, że podobnie jak w Movie Maker najpierw pracuje się na projekcie, a dopiero na końcu zapisujemy w postaci pliku filmowego w formacie MP4. Różnica jest taka, że w MM materiały importujemy bezpośrednie do obszaru roboczego - na ścieżki czasu i dźwięku. Organizacyjnie rozwiązanie stosowane w Camtasia jest wygodniejsze przy pracy z dużą liczbą plików. Jest ono stosowane w większości programów profesjonalnych. Widok clipbin możemy traktować, jako punkt wyjściowy do pracy programu - coś w rodzaju strony startowej. 



3. Poniżej clipbina jest pasek narzędzi. Jest to obszar z ikonami różnych opcji. Kliknięcie na którąś zmieni wygląd w lewej części okna programu. Za każdym razem wyświetlą się narzędzia dostosowane do opcji, która jest właśnie wybrana. Narzędzie znajdujące się na tym pasku mają zaawansowane funkcje. Każde z nich wymaga odrębnego omówienia.



4. Na samym dole ekranu, na całej jego szerokości pokazany jest widok osi czasu. Są tutaj ścieżki. Ułożenie ścieżek jedna nad drugą odpowiada ułożeniu warstw obiektów na kanwie. Od prawej do lewej pokazany jest zaś upływ czasu - od początku do końca filmu. Nad ścieżką czasu znajdują się ikonki narzędzi stosowanych podczas edycji plików. Wiele czynności na plikach można też wykonać korzystając z menu kontekstowego, otwieranego prawym klawisze myszy. To co jest bardzo wygodne w pracy z Camtasia, to duży wybór skrótów klawiszowych umożliwiających bardzo wygodne i szybkie wykonanie najczęściej powtarzających się operacji.



W grupie seniorów zainteresowanych animacją wykorzystamy możliwość skorzystania z okresu próbnego. Aby jednak próba była efektywna, to najpierw trzeba się dobrze zapoznać z programem. Dzięki zakupowi programu przez bibliotekę mam możliwość prezentacji programu w warunkach rzeczywistych. Dodatkowym ułatwieniem jest dostęp do filmów instruktażowych udostępnionych przez producenta programu - firmę Techsmith na Youtube. Filmy te są wykonane profesjonalnie i w naprawdę łatwy sposób wprowadzają do programu. Są one w języku angielskim. ale za to mają napisy dodane przez autorów filmu. Dzięki temu tłumaczenie na polskie napisy, chociaż automatyczne, to jest całkiem przyzwoite i zrozumiałe. 

Ogólna procedura edycji nie różni się od tej w Movie Maker lub innych programach. Najpierw musimy zgromadzić materiały do filmu, potem umieszczamy je w programie i odpowiednio manipulujemy nimi na osi czasu - jest to projekt. Gdy uznamy, że projekt jest gotowy, to zapisujemy w postaci pliku wideo np. MP4. Przetwarzanie z projektu do gotowego filmu nazywa się renderowaniem. 

Słowniczek terminów:
screenshot - wym. skrinszot - zrzut ekranu, czyli fotografia ekranu komputera 
screencast - wym. skrinkast - zrzut ekranu w postaci filmu, czyli film nagrany z tego co się działo na ekranie przez jakiś czas
chroma key - wym. kromaki - system usuwania jednolitego koloru z filmu. Stosowany powszechnie do trików filmowych.
callout - wym. kolałt - rysunek, obiekt, napis - coś co ma skierować uwagę widza na określone miejsce na ekranie
clipbin - wym. klipbin - miejsce na klipy, czasem tłumaczona jako aktówka, 

Podpowiedź: aby wyświetlić polskie napisy do filmu, należy kliknąć na ikonkę kółka zębatego na dolnym pasku wyświetlacza 



Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ciekawostki. Rzeki Babilonu Boney M 1979 Sopot

Rivers of Babylon  Boney M Większość popularnych piosenek krąży tematycznie wokół miłości. Dlatego słuchając przebojów w oryginalnej wersji czasem trudno skojarzyć, że teksty niektórych mogą być naprawdę zaskakujące. Kiedy przetłumaczyłem mojej znajomej tekst piosenki Leonarda Cohena "Who by fire" i okazało się, że słowa nie są wcale o miłości, tylko o umieraniu, to stwierdziła, że jest rozczarowana. Zauroczona wpadającą w ucho melodią i głosem Cohena, była przekonana, że w piosence są wątki dotyczące uczucia pomiędzy mężczyzną i kobietą. Okazało się, że nic z tych rzeczy. Zapraszam do wysłuchania wersji Boney M - Sopot 1979, a podczas słuchania można przeczytać tekst poniżej, wyjaśniający o czym właściwie jest ta piosenka.   Podobnie jest z piosenką Rivers of Babylon w wykonaniu Boney M. Zespół ten kojarzy się raczej z muzyką lekką i dyskotekową. Słuchając piosenki zawsze miałem skojarzenia bardzo przyjemne, w nastrojach gorącego lata i wakacji.  Nie przywodziła na myśl jaki

Technologie. Klawiatura komputera - podstawowe fakty

Niedoświadczonym użytkownikom komputera warto się zapoznać ze sprawami, które nie są intuicyjne i łatwe do samodzielnego odkrycia podczas klikania. Klawiatura jako urządzenie, jest tego przykładem. W swojej praktyce spotkałem się z osobami, którym najprostsze funkcje klawiatury były nieznane. Gwoli sprawiedliwości, trzeba powiedzieć, że nie odnosi się to jedynie do osób starszych. Zdarzyło mi się zaobserwować sytuacje, kiedy osoby w wieku lat dwudziestu kilku do napisania wielkiej litery włączały caps lock. Wbrew pozorom jednak obsługa klawiatury komputera jest nieskomplikowana. Trzeba zapamiętać dosłownie garstkę informacji, żeby usprawnić użytkowanie tego urządzenia. Komputer jest maszyną przetwarzającą informację. Musi być więc wyposażony w urządzenia do przyjmowania informacji i oddawania informacji. W dodatku te urządzenia muszą być przyjazne dla użytkownika. Zbiorczo do tych urządzeń używana jest nazwa interfejs, od angielskiego interface (wym. interfejs) Jest kilka rodzaj

Gify na świąteczne laurki

Gify to małe ruchome obrazki wyświetlane najczęściej na stronach internetowych. Zasada działania gifu polega na złożeniu kilku zdjęć – każde różni się nieco od pozostałych – i wyświetlaniu po kolei w krótkich odstępach czasu.  Być może pamiętacie z dzieciństwa zabawki z kartką i ołówkiem, gdzie poruszając szybko ołówkiem tak, żeby raz była widoczna, raz druga karteczka uzyskać wrażenie ruchu.