W grupie bibliotecznych animatorów coraz większy zapał. Trudności nieco się piętrzą, co powoduje, że coraz więcej trzeba się uczyć. Jednym z ważniejszych zagadnień stało się opanowanie nowego zakresu słownictwa. Każdy z nas posługuje się od dziecka rodzimym językiem. A jednak jeszcze wiele jest słów, których znaczenie dopiero będziemy zgłębiali. Zabraliśmy się za filmiki animowane - nie wiemy jeszcze jaki będzie efekt końcowy. Ale przynajmniej pod względem językowym postaramy się wypaść profesjonalnie. Tworzenie filmu animowanego jest przedsięwzięciem skomplikowanym. Na ostateczny kształt filmu składa się ogromna liczba elementów. Od pomysłu do pokazu jest długa droga najeżona przeciwnościami. Zaczynamy od podstaw i krok po kroku pokonamy wszystkie. Zapowiada się dobra zabawa.
Poniżej zebranych jest trochę słów ściśle związanych z procesem tworzenia filmu. Na co dzień nie używamy tych terminów, więc musimy się nauczyć ich znaczenia. Jest to warunkiem koniecznym, aby komunikacja na zajęciach przebiegała sprawnie, a wszyscy się w mig rozumieli.
Czołówka - wszelkie napisy na początku filmu. Inne określenie tego terminu to napisy początkowe. Mogą występować przed właściwym filmem, w trakcie pierwszych ujęć lub pomiędzy pierwszą a drugą sceną. Zwykle jest to tytuł filmu.
Dźwięk - warstwa akustyczna filmu. Na dźwięk w filmie składają się:
Dialogi - kwestie wypowiadane przez aktorów.
Efekty gwaru - nieczytelne odgłosy rozmów np. w zatłoczonej restauracji.
Efekty tła - każda historia dzieje się w konkretnym tle dźwiękowym np. na ulicy słychać przejeżdżające samochody, pracujące silniki, pisk opon; w kościele słychać lekki pogłos a na szkolnym korytarzu - przekrzykujące się dzieci i dzwonek wzywający na lekcję.
Efekty specjalne - dźwięki dograne dodatkowo, czasami tworzone za pomocą oprogramowania komputerowego np. wystrzał armatni, odgłosy w statku kosmicznym, wybuchy, odgłos płynącego podwodnego okrętu.
Efekty synchroniczne - dźwięki nagrane w studiu i podłożone pod obraz np. kroki idącego człowieka, dźwięk spuszczanej wody, dźwięk uderzającej kropli wody, szuranie, dźwięk tłuczonego szkła.
Ilustracja muzyczna - utwory muzyczne skomponowane do filmu.
Off - dźwięk słyszany spoza kadru, nagrywany zwykle w studio.
Setka - (inaczej: dźwięk stuprocentowy) dźwięk nagrany jednocześnie z obrazem.
Gag - chwyt sytuacyjny, nieprzewidywalny efekt w akcji.
Interpunkcja - sposób montażu polegający na stosowaniu efektów: wyciemnienia, przenikania, rozjaśniania, stop-klatki między ujęciami.
Jazda kamery - w trakcie filmowania ujęcia kamera porusza się na wózku, kranie, platformie lub innych pojazdach.
Kadr - przestrzeń widziana przez obiektyw kamery.
Kadrowanie - czynności prowadzące do prawidłowego skomponowania obrazu widzianego przez obiektyw kamery.
Kąt widzenia kamery - kąt pomiędzy osią obiektywu prostopadłą do filmowanego obiektu.
Klatka filmu - pojedyncze zdjęcie na taśmie filmowej, jeden obraz wideo,
Kluczowanie - w kinematografii nakładanie na obraz pewnego fragmentu innego obrazu. Fragment nakładany wyodrębnia się z całości poprzez wykluczenie np. koloru tła, czyli posiadając obraz z kamery i np. plansze koloru jaskrawo-zielonego z logiem koloru białego jako drugie źródło, możemy uzyskać obraz z kamery z logiem, jeśli wykluczymy kolor jaskrawo-zielony z drugiego źródła.
Kran - rodzaj dźwigu służącego do przemieszczania kamery z operatorem lub samej kamery podczas kręcenia zdjęć. Sterowany mechanicznie lub elekronicznie umożliwia wykonanie najbardziej nawet skomplikowanych ruchów kamery i ujęć z różnej perspektywy.
Najazd kamery - kamera przemieszcza się w stronę obiektu filmowanego jadąc na wózku, kranie itp. Najazd może zostać wykonany przez użycie transfokatora (obiektywu o zmiennej ogniskowej).
Odjazd kamery - kamera oddala się od filmowanego obiektu np. na wózku. Podobny efekt można uzyskać używając transfokatora, czyli tzw. zoomu.
Panorama - rodzaj ujęcia filmowego. Wykonuje je się poprzez obrót kamery w pionie lub poziomie. Także w kierunkach pośrednich.
Perspektywa - kąt "patrzenia" kamery w stosunku do płaszczyzny planu zdjęciowego. Trzy podstawowe typy: perspektywa ptasia, perspektywa naturalna, perspektywa żabia.
Plan - miejsce w którym realizowane są zdjęcia.
Plan - (rodzaj ujęcia filmowego). Określenie przestrzeni obejmowanej przez obiektyw kamery:
Detal - rodzaj ujęcia filmowego przedstawiającego szczegół filmowanego obiektu - np. zaciśnięta pięść, trybik w zegarku, łzę spływającą z oka, palec naciskający przycisk. Najbliższy z planów, często w technice makro.
Zbliżenie - pokazuje np. twarz człowieka, dziecko w wózku.
Półzbliżenie - jeden z rodzajów "bliskich" planów filmowych. Ukazuje popiersie postaci ludzkiej, jej mimikę, gestykulację, emocje.Chodzi w nim głównie o ukazanie szczegółów ubioru postaci lub cech szczególnych zwierzęcia.
Amerykański plan - obejmuje aktorów od kolan w górę,
Ogólny - pokazuje miejsce akcji np. całe pomieszczenie. Umiejscawia akcję w przestrzeni. Jeden z planów dalekich.
Total - pokazuje więcej niż plan ogólny np. plaża z opalającymi się ludźmi, w tle horyzont. Najdalszy z planów.
Plany od największego do najmniejszego: total, ogólny, amerykański, półzbliżenie, zbliżenie, detal.
Scena - kompozycyjnie wyodrębniony fragment filmu. Charakteryzuje się jednością czasu, miejsca i akcji.
Scenariusz - forma literacka przyszłego filmu, będąca podstawą jego realizacji. Zawiera szkic fabuły, charakterystykę postaci, opis miejsc, dialogi oraz uwagi odautorskie i reżyserskie.
Scenopis obrazkowy, scenorys - ang. storyboard - zawiera szkice kadrów będących podstawą do filmowania ujęć a także rysunek planu sytuacyjnego sceny. Może zawierać opisy szczegółowe dotyczące obrazu i dźwięku np. wielkość planu filmowego, perspektywa, ruchy kamery dla każdego ujęcia
Sekwencja - jednostka podziału scenariusza filmowego. Sekwencje zbudowane są ze scen.
Szwenk - bardzo szybka panorama z obiektu A na obiekt B z całkowitym zatraceniem ostrości obrazu. Służy do uzyskania wrażenia przeniesienia w czasie i/lub przestrzeni.
Szybki montaż - metoda montażu (zwykle przy dynamicznych scenach) polegająca na łączeniu krótkich ujęć
Synopsis - skrót scenariusza.
Ujęcie - podstawowa jednostka filmu. Krótki odcinek taśmy filmowej trwający od momentu włączenia nagrywania w kamerze do wyłączenia.
Wolny montaż - technika montażu polegająca na łączeniu ujęć długich i spokojnych. Jest często wykorzystywana przy produkcji filmów przyrodniczych, krajobrazów.
Zarzutka dźwiękowa - L-cut - dźwięk ujęcia przechodzi na ujęcie kolejne lub też odwrotnie - dźwięk ujęcia następnego pojawia się wcześniej niż samo ujęcie.
Komentarze
Prześlij komentarz