Przejdź do głównej zawartości

Technologie.prowadzenie do pracy z edytorami wideo

Camtasia 9 - nowy wygląd i kilka nowych funkcji. 

Pod koniec ubiegłego roku producent oprogramowania TechSmith udostępnił nową wersję swojego programu Camtasia 9. Specjalnie nie użyłem tutaj słowa edytora wideo, ponieważ Camtasia to program wybiegający funkcjonalnością poza samą edycję wideo. Można tworzyć filmiki interaktywne, quizy umożliwiające tworzenie środowiska edukacyjnego działającego w chmurze obliczeniowej. 

Trzeba podkreślić, że większość edytorów nie różni się tak bardzo od siebie. Camtasię opisuję, ponieważ jest to program, który został zakupiony przez bibliotekę. Uczestnicy zajęć będą się posługiwać bezpłatnym programem. Obecnie testuję  Kdenlive opartego na open-source. Natomiast na przykładzie Camtasii można będzie pokazać ogólne cechy programu do edycji wideo. Podobnie jest w edycji tekstu. Jest wiele programów, wszystkie opierają się na podobnych zasadach. Dobrze poznać kilka różnych odmian, żeby łatwiej zrozumieć ogólne zasady. Przecież ktoś na kursie na prawo jazdy ucząc się jeździć na fiacie, nie będzie do końca życia jeździł tym samym samochodem. Dlatego będę omawiał edycję wideo na przykładzie różnych programów, żeby w przypadku wypadnięcia z rynku któregoś, tak jak to się stało z Windows Movie Maker, nie zostać na lodzie.

Porównanie interfejsów Camtasii 8 i Camtasii 9


Na zajęciach Akademii Seniora ograniczymy się do funkcji tego programu służących tylko do obróbki wideo. Biblioteka zakupiła aktualizację i od stycznia dysponujemy najnowszą wersją, więc postaram się przedstawić nieco zmiany, które zostały wprowadzone. Pomimo zmian w wyglądzie, podstawowe funkcje nie zostały zmienione.

Camtasia należy do klasy NLE (non-linear editor) mogącego obsługiwać wiele ścieżek wizualnych i dźwiękowych. Większość poniższych uwag będzie się odnosiło do edytorów wideo, jako takich, oraz edycji wideo w ogólności.

Dzięki programowi będziemy mogli utworzyć film wideo wysokiej jakości w jednym z kilku popularnych formatów. Podczas edycji można wykonać następujące manipulacje na plikach wsadowych: ustalać kolejność wyświetlania poszczególnych scen, usuwać sceny niepotrzebne, składać sceny z kilku plików, dokonywać przejść pomiędzy scenami, nakładać napisy, ale też obrazy i wideo na wideo, animować napisy i obrazy, kadrować zarówno pliki tła jak i nakładek, podkładać i synchronizować dźwięk. 

Jakkolwiek poprzednia wersja 8.6 była bardzo przyjazna użytkownikowi, to jeszcze bardziej przyjemnie pracuje się z wersją 9. Oczywiście jak każda nowinka, tak i ta wymaga zapoznania się z funkcjonalnością i sposobem użytkowania. Jednak po niedługim czasie praca z nową wersją stanie się jeszcze bardziej przyjemna i wydajna.

Zanim zacznę omawiać zmiany w wyglądzie interfejsu, to jedna krótka uwaga. Osoby mające wersję 8.6 po zainstalowaniu wersji 9 mogą dalej otwierać stare projekty z poprzedniej wersji. Jednak podczas zapisywania projekty będą zapisywane w nowym formacie o rozszerzeniu .tscproj. i będą już otwierane tylko w nowej wersji.

Zmienił się przede wszystkim układ interfejsu. Interfejsy edytorów wideo są podobne, co wynika z ogólnych zasad pracy nad montażem filmu. Moim zdaniem interfejs nowej Camtasii jest ładnie uporządkowany. Jeśli poświęci się nieco czasu na zrozumienie zasad uporządkowania, to stanie obsługa stanie się intuicyjna i łatwo będzie się domyślić jak zrobić coś nowego. Jest to o tyle ważne, że możliwości ustawień oraz manipulacji jest wiele i nie da rady się ich wszystkich nauczyć na pamięć. Znając zasady można łatwo rozwiązać problemy które napotyka się podczas montażu. To trochę tak, jak z podróżami samochodem. Nikt nie zna wszystkich dróg, ale jeśli umie posługiwać się mapą i zna znaki drogowe, to dojedzie wszędzie. 

Camtasia jak każdy edytor wideo służy do obróbki i montowania utworów, w których materiałem roboczym są zdjęcia, ujęcia wideo, rysunki oraz dźwięki (muzyka lub narracja). Na tych plikach można dokonywać różnych działań.

Czynnościami wspólnymi dla wszystkich rodzajów mediów są: wprowadzenie do Media Bin oraz ulokowanie na osi czasu. Inne czynności będą inne w zależności od kategorii, których najbardziej ogólnie są dwie. Jedne media to wizualne, drugie to dźwiękowe. 

Przed przystąpieniem do obróbki musimy media zaimportować do Media Bin, czyli do obszaru na którym będą wyświetlane ikonki potwierdzające wybór. W miarę pracy nad projektem, w każdej chwili możemy wprowadzić nowe media.

Uwaga: w Media Bin program nie tworzy kopii wybranych plików. To by niepotrzebnie i nieproporcjonalnie powiększało obciążenie pamięci i procesora. W Media Bin utworzone zostają tylko łącza do oryginalnych plików. Dlatego jeśli przed zakończeniem i wyrenderowaniem pliku końcowego zmienimy lokalizację, bądź usuniemy plik, to będziemy mieć kłopot. Stracimy czas na ponowne utworzenie łączy, a w przypadku usunięcia pliku wsadowego nie będzie możliwości jego wykorzystania. 

Dlatego najlepszą metodą pracy z programem jest przygotowanie plików wsadowych w specjalnie utworzonym folderze. I do zakończenia pracy nie usuwać, nie zmieniać nazw oraz lokalizacji plików. 

Cały proces edytowania można podzielić na następujące etapy:
  • wprowadzenie mediów do programu
  • przeniesienie mediów  na oś czasu
  • manipulowanie na osi czasu (ustalanie początku i końca wyświetlania, dodawanie przejść efektów i animacji) i monitorowanie efektów na kanwie,
  • w razie konieczności przerwy zapisywany jest plik projektu w formacie specyficznym dla konkretnego programu
  • kiedy projekt jest gotowy, to należy przeprowadzić renderowanie, czyli przetworzenie informacji z projektu i zapisanie gotowego filmu w osobnym pliku, w jednym z powszechnie używanych formatów wideo.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Ciekawostki. Rzeki Babilonu Boney M 1979 Sopot

Rivers of Babylon  Boney M Większość popularnych piosenek krąży tematycznie wokół miłości. Dlatego słuchając przebojów w oryginalnej wersji czasem trudno skojarzyć, że teksty niektórych mogą być naprawdę zaskakujące. Kiedy przetłumaczyłem mojej znajomej tekst piosenki Leonarda Cohena "Who by fire" i okazało się, że słowa nie są wcale o miłości, tylko o umieraniu, to stwierdziła, że jest rozczarowana. Zauroczona wpadającą w ucho melodią i głosem Cohena, była przekonana, że w piosence są wątki dotyczące uczucia pomiędzy mężczyzną i kobietą. Okazało się, że nic z tych rzeczy. Zapraszam do wysłuchania wersji Boney M - Sopot 1979, a podczas słuchania można przeczytać tekst poniżej, wyjaśniający o czym właściwie jest ta piosenka.   Podobnie jest z piosenką Rivers of Babylon w wykonaniu Boney M. Zespół ten kojarzy się raczej z muzyką lekką i dyskotekową. Słuchając piosenki zawsze miałem skojarzenia bardzo przyjemne, w nastrojach gorącego lata i wakacji.  Nie przywodziła na myśl jaki

Technologie. Klawiatura komputera - podstawowe fakty

Niedoświadczonym użytkownikom komputera warto się zapoznać ze sprawami, które nie są intuicyjne i łatwe do samodzielnego odkrycia podczas klikania. Klawiatura jako urządzenie, jest tego przykładem. W swojej praktyce spotkałem się z osobami, którym najprostsze funkcje klawiatury były nieznane. Gwoli sprawiedliwości, trzeba powiedzieć, że nie odnosi się to jedynie do osób starszych. Zdarzyło mi się zaobserwować sytuacje, kiedy osoby w wieku lat dwudziestu kilku do napisania wielkiej litery włączały caps lock. Wbrew pozorom jednak obsługa klawiatury komputera jest nieskomplikowana. Trzeba zapamiętać dosłownie garstkę informacji, żeby usprawnić użytkowanie tego urządzenia. Komputer jest maszyną przetwarzającą informację. Musi być więc wyposażony w urządzenia do przyjmowania informacji i oddawania informacji. W dodatku te urządzenia muszą być przyjazne dla użytkownika. Zbiorczo do tych urządzeń używana jest nazwa interfejs, od angielskiego interface (wym. interfejs) Jest kilka rodzaj

Gify na świąteczne laurki

Gify to małe ruchome obrazki wyświetlane najczęściej na stronach internetowych. Zasada działania gifu polega na złożeniu kilku zdjęć – każde różni się nieco od pozostałych – i wyświetlaniu po kolei w krótkich odstępach czasu.  Być może pamiętacie z dzieciństwa zabawki z kartką i ołówkiem, gdzie poruszając szybko ołówkiem tak, żeby raz była widoczna, raz druga karteczka uzyskać wrażenie ruchu.