✿ Kafejka Seniora ✿

Rivers of Babylon  Boney M Większość popularnych piosenek krąży tematycznie wokół miłości. Dlatego słuchając przebojów w oryginalnej wersji czasem trudno skojarzyć, że teksty niektórych mogą być naprawdę zaskakujące. Kiedy przetłumaczyłem mojej znajomej tekst piosenki Leonarda Cohena "Who by fire" i okazało się, że słowa nie są wcale o miłości, tylko o umieraniu, to stwierdziła, że jest rozczarowana. Zauroczona wpadającą w ucho melodią i głosem Cohena, była przekonana, że w piosence są wątki dotyczące uczucia pomiędzy mężczyzną i kobietą. Okazało się, że nic z tych rzeczy. Zapraszam do wysłuchania wersji Boney M - Sopot 1979, a podczas słuchania można przeczytać tekst poniżej, wyjaśniający o czym właściwie jest ta piosenka.   Podobnie jest z piosenką Rivers of Babylon w wykonaniu Boney M. Zespół ten kojarzy się raczej z muzyką lekką i dyskotekową. Słuchając piosenki zawsze miałem skojarzenia bardzo przyjemne, w nastrojach gorącego lata i wakacji.  Nie przywodziła na myśl jaki

Leonard Cohen Who by fire "Who by fire", jest utworem, który pojawił się na płycie zatytułowanej "New skin for the old ceremony" (Stary ceremoniał w nowej odsłonie), wydanej w 1974 roku.  Utwór "Who by fire" bardzo oryginalny w warstwie melodycznej, pozostawał dla mnie przez wiele lat niezrozumiały. Nie zawiera jakichś niespotykanych wyrazów, jednak jego forma – składa się głównie z równoważników zdania – spowodowała, że sens ogólny był zagadkowy. Sama znajomość języka angielskiego nie wystarczy do jego zrozumienia. Wiele osób żyjących w krajach anglojęzycznych też nie mogło dopatrzeć się sensu.  W jednym z wywiadów prasowych, Leonard Cohen przyznał, że inspiracją do napisania tej piosenki była żydowska modlitwa o starożytnych korzeniach. Jest ona recytowana w dniu pokuty, w czasie największego święta Yom Kippur. Stąd wziął się problem. Bez wiedzy o kulturowym podłożu, trudno jest zrozumieć sens.  Dodatkową przeszkodą jest forma. Tekst składa się jedynie z

Podczas nauki języka angielskiego dużą rolę odegrało u mnie zainteresowanie muzyką, a szczególnie piosenkami. Kiedy jakiś utwór mi się podobał, to czułem silną motywację do poznania znaczenia słów. Tłumaczenie tekstów piosenek, które bardzo często są tekstami poetyckimi, stanowi wyzwanie. Trzeba znać kontekst kulturowy, ale często też i faktograficzny dotyczący treści danego utworu, po to, żeby móc zrozumieć dlaczego tak a nie inaczej tekst został napisany. Lubię wyzwania więc tłumaczenia traktuję jako intelektualną przygodę, podczas której mogę wiele nowego się nauczyć.  Język angielski nie jest jedynym, który mi się podoba. Drugim jest język rosyjski. Ten język znam słabiej, chociaż uczyłem się go przez osiem lat – w szkole podstawowej i w liceum. Potrafię się w nim porozumieć z Rosjanami, ale upływ dziesięcioleci i brak praktyki wpłynął na powstanie dziur w słownictwie i trudności z gramatyką.  Jednak fakt, że w ciągu kilku ostatnich lat miałem okazję spotkać Rosjan i potrafiłem (ja

Licznik wyświetleń bloga Kafejka Seniora dochodzi do 200 tysięcy.  Dla mnie to miłe zdarzenie. Świadczy, że są ludzie, których interesuje to co piszę. W niektórych przypadkach moje teksty są pomocne w rozwiązaniu jakichś problemów z komputerem lub smartfonem. Mają praktyczną wartość. Kafejka Seniora jest dodatkowym skutkiem prowadzonych przeze mnie zajęć edukacyjnych dla osób starszych. W wielu artykułach nawiązywałem do zagadnień, które sprawiały trudności seniorkom w czasie zajęć.  Po moim przejściu na emeryturę, siłą rzeczy, zmieni się charakter bloga. Pojawi się więcej tekstów pisanych z bardziej osobistej perspektywy. Jako niezależny emeryt nie będę miał  przeszkód, aby wyrażać swoje poglądy w sposób całkowicie nieskrępowany. Dotychczas, jako że blog był powiązany z moją działalnością zawodową, musiałem unikać wielu tematów. Nie znaczy to jednak, że zmienię całkowicie profil bloga. Nowinki technologiczne, stosowanie komputera w tworzeniu grafiki i wideo są moją pasją. I dalej będę

Wspomnienia są jak sny, które wciąż śnimy od nowa. Wspomnienia i sny mają to do siebie, że w pewnym momencie są nieodróżnialne. Wiele osób ma poczucie realności tego co przeżyły, wydaje im się, że pamiętają dokładnie szczegóły zdarzeń, tak jak one faktycznie przebiegały. Niestety, ludzki mózg nie ewoluował po to, żeby ludzie mogli na starość snuć wspomnienia. Pamięć jest jak garnek z bigosem, w którym wszystko co chwilę musi się przemieszać. Nowe składniki z tym co już było w środku.  Jest jak smak, przywołuje wrażenia. W zależności od stopnia głodu, stanu zdrowia, apetytu lub osobistych upodobań smak tej samej potrawy jest różny dla różnych osób. Co więcej, wszyscy chyba znają to uczucie, że czasem jedno bardzo nam smakuje, a innego dnia mamy ochotę na zupełnie coś innego.  Chyba nie jestem wyjątkiem i lubię snuć wspomnienia – wracać pamięcią do chwil młodości, kiedy życie naprawdę miało urok. Oczywiście były też przykre lub złe zdarzenia. Te jednak staram się ignorować i nawet kiedy