Pierwsze prawo Newtona w istocie stwierdza, że nie ma różnicy pomiędzy ruchem z niezmienną prędkością po torze prostoliniowym a stanem spoczynku. Oba te stany są tym samym, a różnica wynika jedynie z umiejscowienia obserwatora. Obserwator nie jest w stanie odróżnić czy porusza się on sam a inny obserwator jest w spoczynku, czy też jest odwrotnie. Ktoś inny się porusza, a ja spoczywam. A może to ja się poruszam, a ktoś znajduje się w bezruchu. A może obaj poruszamy się z identyczną prędkością w tym samym kierunku albo obaj jesteśmy w stanie spoczynku? Ruch i spoczynek są stanami, które tak naprawdę mogą być określone w zależności od obserwatora. Żaden z obserwatorów nie może sobie przypisać w sposób bezwzględny stanu spoczynku lub stanu ruchu. Istnieje więc ruch, który nie musi mieć przyczyny. Ruch z prędkością po torze prostoliniowym może być tak samo wieczny, jak spoczynek. Zasady dynamiki Newtona stały się podstawą nowoczesnej fizyki i sposobu opisywania rzeczy...