Dźwięk do filmu w programie Windows Movie Maker jest wprowadzany na trzech poziomach.
Po pierwsze może być wpisany w ścieżkę wideo. Występuje to w sytuacji, kiedy do montażu używamy ujęć filmowych już udźwiękowionych. Mogą to być np. nagrania z kamery wideo, aparatu fotograficznego z funkcją nagrywania, lub użycia filmu pobranego z innego źródła. Może to być nasz własny filmik, który wcześniej zrobiliśmy w Windows Movie Maker. Wyobraźmy sobie sytuację, że w pierwszej wersji użyliśmy cudzego utworu muzycznego jako podkładu - naruszając prawa autorskie. Takiego filmiku nie możemy umieścić na YouTube, bo narażamy się na kosekwencje np. zablokowanie wyświetlania filmu, lub nawet zamknięcia kanału. Możemy taki filmik dodać na pole edycji do programu i nie zmieniając warstwy wizualnej, dokonać zamiany podkładu dźwiękowego. Najbezpieczniej jest używać własnej twórczości muzycznej, lub pobrać muzykę na licencji Creative Commons, albo skorzystać z biblioteki podkładów muzycznych Youtube. Reasumując, bez wnikania w powody – dźwięk w materiale od edycji, możemy już mieć zintegrowany z warstwą wideo. Jest to pierwsze źródło dźwięku w edytowanym filmie.
Kilka uwag ogólnych: ścieżka dźwiękowa w wideo jest integralnym składnikiem pliku. Jeśli więc plik wideo jest w formacie obsługiwanym przez program, to nie musimy się zastanawiać nad formatem dźwięku. Fala dźwiękowa jest wyświetlana w postaci wykresu bezpośrednio na miniaturze ujęcia. W opcjach edycji możemy ten dźwięk wyciszyć. Dlaczego jest to ważne. Otóż dźwięk nagrany bezpośrednio bardzo często nie nadaje się do wykorzystania w filmie. Jeśli nagranie ujęcia odbyło się na zewnątrz, to najczęściej głos jest zbyt niskiej jakości. Przypadkowe hałasy, stuki, wiatr i zbyt duża odległość od źródła pożądanego dźwięku powodują, że przykro się słucha takiego nagrania. Dlatego przy nagraniach np. zachodu słońca na plaży – gdzie najbardziej słyszalne są stuki spowodowane wiatram, a nie szum fal - najczęściej najlepszym wyjściem jest całkowite wyciszenie oryginalnego dźwięku i podłożenie odpowiedniego dźwięku dobrej jakości – pasującego do obrazu, albo zastąpienie go muzyką.
Drugim źródłem jest dodanie ścieżki dźwiękowej. Ważny jest format pliku. Musi to być plik dźwiękowy. Program przyjmuje osiem różnych formatów dźwiękowych. Najbardziej popularne to te z rozszerzeniem .mp3 i .wma. Ścieżkę dźwiękową tworzymy poprzez użycie funkcji "Dodaj muzykę" Skorzystanie z tego przycisku spowoduje wyświetlenie okna dialogowego w celu wybrania i przesłania utworu dźwiękowego do programu. Po przesłaniu, bezpośrednio pod ścieżką wideo wyświetli się ścieżka audio. Jeśli mamy już ścieżkę z napisami, to ścieżka audio wepchnie się pomiędzy nimi. Oczywiście nie ma tutaj znaczenia, czy treścią dźwięku jest muzyka, mowa, albo efekty dźwiękowe. Ważny jest jedynie obsługiwany format pliku dźwiękowego.
Jeśli dodawany utwór jest krótszy, niż ścieżka wizualna, to po jego zakończeniu na ścieżce dźwiękowej pozostanie wolne miejsce. Jeśli jest dłuższy, to dźwięk zostanie wyciszony w momencie zakończenia ścieżki wizualnej. Nie znaczy to, że ten dźwięk jest automatycznie obcięty. Faktycznie zostanie obcięty dopiero w momencie zapisywania filmu. Natomiast w fazie projektu, jeśli dołożymy do ścieżki wizualnej zdjęcia, to ścieżka dźwiękowa automatycznie wydłuży się. Dopasuje się od nowa do długości warstwy dźwiękowej.
Na tym nie koniec, jeśli chodzi o dodawanie dźwięku. W programie jest jeszcze możliwość dodania drugiej ścieżki audio, tzw. narracji. Użyłem tutaj określenia "tzw. narracji", wobec drugiej ścieżki audio dlatego, że takiej terminologii użyli twórcy programu. Proszę nie sugerować się tym określeniem, w sensie takim, że jest to ścieżka przeznaczona wyłącznie do mowy. Równie dobrze możemy umieścić tutaj np. efekty dźwiękowe tła – ambient, foley, inne efekty muzyczne. Tutaj też ważne jest jedynie użycie pliku zapisanego w odpowiednim formacie.
Podsumowanie:
W programie Windows Movie Maker możemy dźwięku używać na trzech poziomach – z warstwy wideo, ze ścieżki muzycznej, ze ścieżki narracji. Takie możliwości mamy na etapie projektu filmu. W trakcie zapisywania (renderowania) filmu do postaci pliku wideo - .wmv lub .mp4 – dźwięk zostanie zintegrowany w sposób praktycznie nierozłączny z warstwą wizualną. Oczywiście z gotowego filmu, można przy użyciu odpowiednich programów oddzielić wideo od audio, ale jest to już poza sferą edytowania filmu jako takiego.
Komentarze
Prześlij komentarz