W technice filmowej przedstawianie akcji z różnych punktów widzenia, stosowanie różnorodnego, dynamicznego kadrowania, jest rzeczą nieodzowną. Podobnie rzecz ma się z filmem rysunkowym. Stosowanie różnych ujęć pozwala na utrzymanie uwagi widza na wysokim poziomie przez dłuższy czas. W powszednim życiu nikt nie gapi się wciąż w jeden punkt. Wyjątkiem jest może czytanie, kiedy oczami przesuwamy po małej przestrzeni, skupiając wzrok na tekście. Ale w przypadku czytania obrazy powstają w naszej wyobraźni. I te obrazy wciąż się zmieniają stosownie do akcji książki. Natomiast w sytuacjach życiowych wciąż krążymy wzrokiem po otoczeniu.
Film rysunkowy stosuje te same techniki co film wykonany kamerą. Przy kamerze stosuje się różne techniki montażowe, które mają za zadanie wzbogacić warstwę wizualną. Kiedy jakieś ujęcie wymaga dłuższego czasu, to stosuje się tzw. przebitki. W filmie rysunkowym wszystko pochodzi z wyobraźni twórcy, a ograniczone jest tylko umiejętnościami w rysowaniu oraz pewnymi ograniczeniami natury technicznej. W amatorskim filmie rysunkowym stosowanie potężnych narzędzi grafiki komputerowej jest niewykonalne. Zostajemy więc z ograniczonymi środkami technicznymi i bardzo często z własnymi brakami umiejętności. Ale dla chcącego nic trudnego. Każdy, kto chce może zrobić film na takim poziomie na jakim go stać. W sytuacji amatora ważna jest pomysłowość i kreatywność w obchodzeniu problemów, których nie da się pokonać. Film można utworzyć stosując wiele pomysłowych środków. Odbiór przez widzów nie do końca jest zależny tylko rozmachu i przepychu zastosowanych środków. Pomysłowe, proste triki mogą sprawić, że widzom się spodoba i ich zaskoczy. Camtasia w łatwy sposób umożliwia coś takiego. Jedyne co potrzebne, to o tym wiedzieć.
Dużą rolę w oddziaływaniu na widza ma sposób “prowadzenia kamery”. O kamerze jako takiej, nie ma oczywiście mowy. Ale sposób rysowania kadru, budowanie scen i ich ruchy może być omówiony językiem odnoszącym się do kamerowania.
Trzeba więc znać pojęcia planu i jego odmian. Plan bliski, średni, daleki, amerykański, zbliżenie, najazd, odjazd, panorama, nachylenie, ujęcie, scena, cięcie - wszystkie te określenia mają zastosowanie do kreskówki. w takim samym stopniu jak do filmu kręconego przy użyciu kamery.Tematy tutaj poruszone nie są związane bezpośrednio z obsługą programu. Dotyczą raczej sztuki filmowej w ogólności. Natomiast jakie będą wyniki, to będzie zależeć od umiejętności połączenia tych dwóch obszarów. Mając wiedzę ogólną będziemy mogli spróbować wycisnąć z programu co się da.
Poniższy filmik wyróżnia dziewięć typów poruszania kamerą, co skutkuje dziewięcioma rodzajami ruchu scenografii. Ale ruch kamery wpływa też na to jak widz widzi bohaterów. Nie jestem pewien, czy wszystkie te ruchy uda się zrealizować w Camtasii. Ale niektóre będą bardzo łatwe, a efekt bardzo dobry. W kolejnych wpisach spróbuję dokonać analizy poszczególnych ruchów i możliwości ich wykonania w warunkach amatorskich.
Komentarze
Prześlij komentarz