► Edycja jest to czynność na pliku, kiedy go zmieniamy.
W trakcie korzystania z komputera i internetu możemy użytkować pliki na dwa sposoby.
☞ Odtwórczy i twórczy.
❶ Pierwszy z nich polega na tym, że wyświetlamy i czytamy teksty, wyświetlamy i oglądamy zdjęcia, wideo, słuchamy muzyki itp. - bez ingerencji w treść i kształt pliku, czyli danego utworu. Jesteśmy po prostu odbiorcami, a plik jest odtwarzany w trybie do odczytu.
❷ W drugim przypadku jest sytuacja odmienna, bowiem to my jesteśmy autorami danego utworu. Nie ma znaczenia, czy zaczynamy wszystko od samego początku, czy pracujemy na utworze mającym już jakiś kształt. Ważne jest, że wyświetlając plik wprowadzamy do niego zmiany. I w tym przypadku używamy słowa edycja.
► Autor tworzy kształt utworu dokonując edycji
W zakres znaczenia słowa edycja wchodzi więc tworzenie utworu od początku, czyli w języku komputera “tworzenie nowego pliku”, jak też dokonywanie zmian w pliku istniejącym. Jest to w zasadzie to samo. Utworzenie pliku jest bowiem czynnością momentalną. Z chwilą kiedy komputer na nasze polecenie utworzył plik, to już tylko dokonujemy w nim zmian. Np. do pustego pliku wpisujemy tekst. Oczywiście w pliku zawierającym tekst możemy też ten tekst zmienić. Dla komputera nie czyni to różnicy. I tak wszystko odbywa się w świecie cyfr i zmiany tylko ich porządku.
► Edycja to tworzenie, zmiana, kształtowanie pliku przy pomocy programu, w którym plik został utworzony
Chociaż dla komputera wszystkie pliki to twory liczbowe, to dla użytkownika - w zależności jakimi zmysłami odbierana jest treść - stanowią całkowicie odmienne kategorie doznań. Sposób odtwarzania plików musi być więc dostosowana do percepcji użytkownika. Np. dźwięki wymagają podłączenia do komputera dodatkowych urządzeń np. mikrofonu i słuchawek. Do wyświetlania treści wizualnej używany jest ekran zarówno do plików tekstowych, obrazów ruchomych i nieruchomych.
Dlatego pliki różnego rodzaju są tworzone w różnych programach. Wspólną cechą tych programów jest to, że użytkownik może wprowadzać zmiany do pliku i zapisywać go w nowej postaci.
► Standaryzacja formatów zapisu
Jednym ze sposobów rozwiązania problemu braku dopasowania (kompatybilności) programów jest standaryzacja formatów. Przykładem jest format zdjęć, którego rozszerzeniem jest .jpg. Na forum międzynarodowym ustalone zostały wszystkie niezbędne zasady dotyczące wyświetlania i edycji zdjęć. Dzięki temu choć istnieje wiele programów do wyświetlania i obróbki zdjęć na komputerze, wiele modeli aparatów fotograficznych, to dzięki standaryzacji formatu użytkownik nie napotyka na kłopoty z wyświetlaniem zdjęć na różnych urządzeniach.
► Konwersja plików
☞ Konwersja to zamiana zapisu pliku z jednego formatu na drugi
Są specjalne programy, które potrafią to zrobić. Dzięki temu po takiej konwersji plik utworzony na innym komputerze i w innym programie możemy odczytać na własnym komputerze, przy pomocy programu, który mamy zainstalowany. Konwersja nie zawsze jest bezproblemowa, ale to temat wykraczający poza ramy niniejszego wpisu.
► Zapisywanie zmian w pliku
Aby plik przy następnym otwarciu wyglądał tak jak w momencie zapisywania, musi być w takiej formie zapisany.
Są programy, które zapisują zmiany na bieżąco, np. Dokumenty Google. W tym programie możemy w dowolnym momencie wyłączyć komputer, a dokument zostanie zachowany w takiej formie w jakiej go widzieliśmy w ostatnim momencie.
Jednakże wiele edytorów nie zapisuje zmian na bieżąco, a jedynie wyświetla podgląd dokumentu, lub zdjęcia w trakcie obróbki. W tym typie edytorów podczas zamykania programu wyświetla się okienko dialogowe z pytaniem o decyzję użytkownika.
Ma to swoje zalety i wady. Czasem zaletą jest, że możemy zamknąć program bez zapisywania zmian. Jest to dobre jeśli chcemy coś ćwiczyć, nie jesteśmy pewni co zrobi komputer z plikiem, a nie chcemy utracić oryginału. Wadą jest natomiast to, że w przypadku niespodziewanej awarii programu lub komputera możemy stracić efekty swojej pracy.
► Powrót do edycji
Po zamknięciu programu i zapisaniu zmian, plik zostaje zapisany w pamięci stałej (na dysku komputera) w postaci takiej jak w momencie zamykania. W trakcie ponownego otwarcia w edytorze możemy wprowadzać kolejne zmiany. W tym sensie plik nie jest ostatecznie gotowy i zawsze możemy coś w nim zmienić.
► Zabezpieczanie przed nadpisaniem
W niektórych przypadkach mamy do czynienia z gotowym utworem - plikiem, w którym nie chcemy nic zmieniać. W tym przypadku w trakcie edycji musimy włączyć opcję pliku: “tylko do odczytu”. Opcja ta ma za zadanie zapobiegać przypadkowym zmianom. Właściciel pliku może bowiem ją wyłączyć i wrócić do edycji w każdej chwili.
► Tworzenie nowej wersji pliku
Programy w których zapisujemy plik po zmianach mają też możliwość “zapisz jako”. Opcja ta znajduje się w narzędziu “Plik” (file). Po kliknięciu na ikonę tego narzędzia, rozwija się lista poleceń, a jedno z nich to “zapisz jako…” (save as…) Po kliknięciu na to polecenie wyświetli się okno dialogowe, dzięki któremu możemy zapisać nową wersję pliku - z pozostawieniem oryginału nienaruszonego. Nowa wersja może być zapisana nie tylko z nową nazwą, ale często także w innym formacie. Opcje te przydają się w wielu okolicznościach podczas pracy z dokumentami.
wazne podstawy
OdpowiedzUsuń